لینوکس ویندوز نیست - قسمت دوم(1139 مجموع کلمات موجود در متن) (4829 بار مطالعه شده است)  گنو/لینوکس
ویندوز نیست!
- قسمت
دوم
مشکل
شماره ۳:
شوک
فرهنگی
زیر
مشکل ۳ الف:
یک
فرهنگ وجود دارد
کاربران
ویندوز کمابش دارای رابطه‌ی مشتری-تامین
کننده هستند.
آنها
برای نرم‌افزار، گارانتی، پشتیبانی و
غیره پول پرداخت می‌کنند.
آنها
انتظار دارند که نرم‌افزارشان سطح مشخصی
از کارایی را داشته باشد.
آنها
برای پشتیبانی پول پرداخت کرده‌اند و
انتظار دارند که به تقاضاهایشان رسیدگی
شود.
همچنین
آنها عادت دارند تا با نهادها سر و کار
داشته باشند نه مردم.
قراردادهای
آنها معمولا با شرکت‌هاست نه با اشخاص.
کاربران
لینوکس بیشتر یک اجتماع هستند.
آنها
برای نرم‌افزار و پشتیبانی آن هزینه‌ای
پرداخت نمی‌کنند.
آنها
نرم‌افزار را دانلود می‌کنند و از
سیستم‌های IRC
و
انجمن‌های آنلاین برای کمک و پشتیبانی
آن استفاده می‌کنند.
آنها
با مردم سر وکار دارند نه با شرکت‌ها.
بزرگترین
دلیل دعواهای آنلاین:
یک
کاربر 3a
تازه‌کار
لینوکس برای مشکلی تقاضای کمک می‌کند.
هنگامی
که کمکی در سطح مورد نظرش دریافت نمی‌کند،
شروع به شکایت کرده و مرتبا درخواست کمک
بیشتری می‌کند.
دلیل
این کار عادت قبلی وی به استفاده از
پشتیبانی تجاری است.
افرادی
که در اجتماعات آن لاین لینوکس به دیگران
کمک می‌کنند، افراد داوطلبی هستند که
این کار را از روی خوبی و با هدف کمک به
دیگران انجام می‌دهند.
کاربر
تازه‌کار حق ندارد هر چیزی را از آنها
انتظار داشته باشد.
این
مانند آن است که یک موسسه خیره از اهدا
کنندگان اجبارا درخواست مبالغ بالاتری
نماید.
به
همین صورت، کاربران ویندوزی عادت به
استفاده از نرم‌افزارهای تجاری دارند.
شرکت‌ها
نرم‌افزارها را تا پیش از اینکه به حد
کافی مطمئن، کارا و کاربر پسند شوند،
منتشر نمی‌کنند.
چیزی
که یک کاربر ویندوزی به آن گرایش دارد
عبارتست از نرم‌افزاری که از نسخه ۱.۰
شروع شود.
درحالی
که در لینوکس نرم‌افزار به محض نوشته شدن
منتشر می‌شود.
این
انتشار از نسخه ۰.۱
شروع می‌شود و به اینصورت کسانی که به
کارایی خاصی نیاز دارند، به سرعت به آن
دست می‌یابند، برنامه نویسان علاقه‌مند
می‌توانند برای بهبود کد با پروژه همکاری
کنند و جاکعه نیز کاملا مطلع خواهد بود
که در روند توسعه برنامه چه می‌گذرد.
اگر
یک کاربر 3a
به
مشکلی با لینوکس بر بخورد، شکایت می‌کند
که نرم‌افزار مطابق با استانداردهایش
نیست و فکر می‌کند که این حق را دارد که
این استانداردها را طلب کند و با دیدن
پاسخ‌های طعنه آمیز «اگر
من جای تو بودم پولم را پس می‌گرفتم»
حالش
بدتر هم می‌شود!
بنابراین
برای اینکه دچار مشکل 3a
نشوید،
به یاد داشته باشید که شما برای نرم‌افزاری
که استفاده می‌کنید یا کمکی که به صورت
آنلاین دریافت می‌کنید، پولی پرداخت
نکرده‌اید، بنابراین نویسنده برنامه‌ها
و کسی که به شما کمک کرده است، هیچ وظیفه‌ای
در قبال شما ندارند.
زیر
مشکل ۳ ب:
نو
در مقابل کهنه
لینوکس
حیات خود را کاملا به صورت یک سرگرمی برای
هکرها شروع کرد و با جلب کردن توجه هکرهای
علاقه‌مند بیشتری، توسعه پیدا کرد.
این
مدتها پیش بود که تنها یک کاربر کاملا
حرفه‌ای می‌توانست یک نسخه قابل کاربری
لینوکس را به آسانی نصب کند.
لینوکس
بوسیله Geekها
و برای Geekها
توسعه پیدا کرد و حتی امروزه نیز بسیاری
از کاربران لینوکس به اقرار خودشان Geek
هستند.
و
این چیز بسیار خوبی است:
اگر
شما به مشکلی در خصوص نرم‌افزار یا
سخت‌افزار بر بخورید، تعداد زیادی وجود
دارند که می‌توانند بر روی راه‌حل این
مشکل کار کنند که یک مزیت به شمار می‌رود.
اما
لینوکس نسبت به روزهای اولیه خود تا حد
زیادی توسعه پیدا کرده است.
امروزه
توزیع‌هایی وجود دارند که تقریبا هر کسی
می‌تواند آنها را نصب کند و حتی توزیع‌هایی
هستند که کاملا بر روی CD
اجرا
می‌شوند و می‌توانند تمامی سخت‌افزار
سیستم را به صورت خودکار و بدون مداخله
کاربر شناسایی کنند.
لینوکس
امروزه حتی برای کاربران عمومی هم جذب
کننده شده است.
لینوکس
ویروس ندارد و هزینه ارتقاء آن بسیار
ناچیز است.
غیر
طبیعی نیست که بین ساکنان دو اردوگاه
لینوکس و ویندوز اصطکاک وجود داشته باشد.
به
هرحال باید معقولانه فکر کرد هرچند که در
هیچیک از طرفین دشمنی واقعی وجود ندارد.
دلیل
مشکل، عدم وجود یک درک صحیح از مسائل است.
اول
به گروهی از Geekها
بر می‌خورید که هنوز فرض را بر این دارند
که هر کسی که با لینوکس کار می‌کند، یک
Geek
است.
این
به این معنی است که آنها انتظار دانش
بالایی را از طرف مقابل خود دارند و معمولا
همین باعث منجر شدن به تهمت‌هایی مثل
تکبر، نخبه پرستی و خشن بودن می‌شود.
البته
برخی اوقات همینگونه است ولی نه در بیشتر
موارد.
این
نخبه پرستی است که مثلا بگوییم «هر
کسی باید این را بداند»
و
نیست اگر بگوییم «هر
کسی این را می‌داند»
- همینطور
که می‌بینید مفاهیم کاملا برعکس هم هستند.
دوم
به کاربران تازه‌کاری بر می‌خورید که
در حال سعی کردن به انتقال از تجاربی هستند
که در اثر یک عمر استفاده از نرم‌افزارها
و سیستم‌عامل‌های تجاری حاصل شده.
چیزهایی
که کاملا آماده استفاده بود و هر کسی
می‌تواند بدون زحمت زیادی آنها را
راه‌انداخته و اجرا کند.
مشکل
از آنجایی عارض می‌شود که گروه یک از
افرادی تشکیل شده که از اینکه قادرند
سیستم‌عامل خود را کاملا از هم جدا کرده
و مجددا آنرا با راه خودشان جمع کنند، لذت
می‌برند، در حالی که برای گروه دوم روش
کارکرد سیستم‌عامل اهمیتی ندارد و مهم
آنست که کار کند!
وضعیت
مشابهی که می‌تواند این مشکل را تایید
کند بازی لگو است.
موقعیت
زیر را تصور کنید:
جدید:
من
ماشین اسباب بازی جدیدی می‌خواستم و همه
در مورد اینکه ماشین‌های لگو چقدر
می‌توانند جالب باشند صحبت می‌کردند.
بنابراین
مقداری لگو خریدم و به خانه بردم.
ولی
بجای ماشین من مقداری آجر لگو و چند چرخ
و چرخ دنده داشتم.
ماشین
من کجاست؟
قدیمی:
تو
باید ماشین را از این آجرها بسازی.
این
تمام امتیاز لگو است.
جدید:
چی؟
من نمی‌دونم چطور ماشین بسازم.
من
مکانیک نیستم چطور باید بدونم این‌ها رو
باهم چطور بسازم؟
قدیمی:
از
بروشور داخل جعبه استفاده کن.
لازم
نیست بدونی چطور این کار رو انجام بدی.
فقط
طبق راهنما قدم به قدم پیش برو.
جدید:
خوب،
من راهنما رو پیدا کردم.
فکر
کنم ساعت‌ها وقت ببره.
نمی‌دونم
اینا چرا اینو از اول مثل یه ماشین ساخته
شده تحویل مشتری نمی‌دن؟
قدیمی:
چون
همه که نمی‌خوان با لگو ماشین درست کنن!
لگو
می‌تونه به شکل هر چیزی در بیاد و این
تمام امتیازشه.
جدید:
من
هنوز نمی‌فهمم که اینا چرا از اول اینو
به شکل ماشین نمی‌دن.
هر
کی نخواست می‌تونه اونو از هم جدا کنه و
چیز دیگه‌ای بسازه.
من
بالاخره اینو ساختم.
ولی
بعضی از قسمت‌های اون بعضی وقت‌ها جدا
می‌شن.
با
این مشکل چیکار کنم؟ می‌تونم بچسبونمشون؟
قدیمی:
این
لگوست.
طراحی
شده که از هم جداشه.
این
تمام امتیازشه.
جدید:
ولی
من نمی‌خوام از هم جدا شه.
من
فقط یه ماشین اسباب بازی می‌خوام.
قدیمی:
پس
عقل کل چرا لگو خریدی؟
این
کاملا واضح است که هدف لگو کسانی نیستند
که فقط به یک ماشین اسباب بازی نیاز دارند.
ممکن
است چنین صحبت‌هایی را در دنیای واقعی
نبینید.
تمام
امتیاز لگو به این است که می‌توانید از
ساختن لذت ببرید و هر چیزی که بخواهید با
آن بسازید.
اگر
ساختن برایتان جالب نیست، لگو به درد شما
نخواهد خورد.
این
کاملا واضح است.
به
عنوان یک کاربر ابتجربه لینوکس، همین
موضوع در مورد لینوکس نیز مصداق دارد.
لینوکس
یک سیستم‌عامل بازمتن و کاملا قابل سفارشی
سازی است و این تمام امتیاز آن به شمار
می‌رود.
اگر
شما نمی‌خواهید اجزای آنرا دستکاری یا
سفارشی سازی کنید، چرا اصلا خودتان را به
دردسر می‌اندازید؟
اما
در سال‌های اخیر تلاش زیادی انجام شده
تا لینوکس برای کاربران غیر هکر نیز مناسب
شود.
وضعیتی
که از جعبه‌های از پیش ساخته شده لگو، که
برای جلب مخاطب بیشتر عرضه شده‌اند،
چندان دور نیست!
بنابراین
به صحبت‌هایی بر می‌خورید که چندان از
بحث‌های بالا دور نیستند:
تازه
کارها از چیزهایی شکایت می‌کنند که از
نظر کاربران باتجربه جزء امکانات پایه‌ای
است و مایل نیستند تا برای بکار انداختن
چیزی راهنمایی را مطالعه کنند.
شکایت‌هایی
مانند:
توزیع‌های
زیادی وجود دارد، فلان برنامه گزینه‌های
تنظیماتی زیادی دارد، یا بدون انجام
تنظیمات بطور مناسب کار نمی‌کند، شبیه
این است که بگویید چرا لگو به حالت‌های
مختلف در می‌آید و این حقیقت را نادیده
بگیرید که لگو طوری طراحی شده که بتوان
آنرا به حالت‌های دلخواه در آورد.
بنابراین
برای دوری از اشکال ۳ب، بیاد بیاورید که
لینوکس امروز آن چیزی نیست که در گذشته
بود.
بزرگترین
و مهمترین بخش جامعه کاربران لینوکس،
یعنی هکرها و توسعه دهندگان، لینوکس را
به این خاطر دوست دارند که می‌توانند
آنرا به طریقی که دوست دارند سفارشی سازی
کنند.
آنها
از روی لجبازی اینگونه نمی‌خواهند که
اجزای سیستم پیش از استفاده جدا از هم
باشد.
ترجمه:
آلن
باغومیان -
alan@technotux.org
منبع:
[۱]
http://linux.oneandoneis2.com/LNW.htm
 PDF Version
| 
منوی اصلی
